Το Ξεροβούνι (ή Ξηροβούνι) Ευβοίας βρίσκεται δίπλα στη Δίρφυ και ίσως λόγω του χαμηλότερου υψομέτρου του (κορυφή Πορτάρης 1.453 μ), δε λαμβάνει την προσοχή που του αξίζει. Η ανάβαση από το Λούκι του Πορτάρη είναι από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές που έχουμε κάνει, ωστόσο πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από άτομα που έχουν άνεση να κινούνται σε πετρώδες σαθρό έδαφος με μεγάλη κλίση και εκτεθειμένα περάσματα. Ψηλά ορειβατικά μποτάκια και κράνος είναι απαραίτητα.

Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν κυκλική περίπου 13χλμ, και τη βρήκαμε στο Wikiloc από το χρήστη The Hiking Experience. Μιας και από την κορυφή και προς τα πίσω, δεν υπάρχει μονοπάτι, θα χρειαστείτε να έχετε περάσει εξαρχής κάποια διαδρομή σε GPS.

Powered by Wikiloc

Καθώς ανεβαίνετε από τη Στενή Ευβοίας, στη θέση Ράχη Συκά, στο διάσελο Δίρφης-Ξεροβουνίου, μπορείτε είτε να παρκάρετε εκεί είτε να συνεχίσετε στο χωματόδρομο για να κερδίσετε λίγο χρόνο ακόμη.

Η πεζοπορία μας ξεκίνησε σε μονοπάτι που κινείται αριστερά του χωματόδρομου μέσα σε πυκνό ελατόδασος με σημεία που προσφέρουν εκπληκτική θέα στη γειτονική Δίρφυ αλλά και στον ορεινό όγκο του Ξεροβουνίου.

Μετά από περίπου μία ώρα φτάνουμε στη βάση της ρεματιάς όπου ξεκινάει η ανάβαση μας για το Λούκι. Εκεί συναντάμε και το μνήμα ενός αδικοχαμένου ορειβάτη για να μας θυμίζει την επικινδυνότητα της συγκεκριμένης διαδρομής. Φοράμε τα κράνη μας και ξεκινάμε την απαιτητική ανάβαση όπου μέχρι την κορυφή θα χρειαστούμε περίπου 2 ώρες.

Ανεβαίνοντας ψηλότερα η θέα γίνεται όλο και καλύτερη, ωστόσο και η δυσκολία μεγαλώνει και το τοπίο γίνεται πιο απόκοσμο.

Το τελευταίο κομμάτι πριν αφήσουμε το λούκι πίσω μας είναι και το πιο επικίνδυνο, καθώς πρόκειται για ένα αναρριχητικό πέρασμα 5-6 μέτρων όπου τουλάχιστον ο πρώτος θα το ανέβει ανασφάλιστος. Αν έχετε μαζί σας σχοινί, υπάρχει πλακέτα για να ασφαλίσετε τους επόμενους.

Από αυτό το σημείο η κορυφή Πορτάρη είναι λίγα λεπτά και δεν υπάρχουν άλλα ιδιαίτερα επικίνδυνα σημεία. Μόλις φτάσετε στην κορυφή θα απολαύσετε την εντυπωσιακή πανοραμική θέα.

Θα συνεχίσουμε τη διαδρομή μας νότια, διασχίζοντας ουσιαστικά όλο τον ορεινό όγκο του Ξεροβουνίου. Μονοπάτι δεν υπάρχει, και η διαδρομή μας είναι διαρκώς σε πέτρες και βράχους για περίπου 3 ώρες. Παρ’ όλα αυτά, το βουνό και η θέα, απλά μαγεύουν.

Μιας και είχαμε υποτιμήσει τη διαδρομή μας έπιασε η νύχτα στο βουνό. Ευτυχώς, δεν αντιμετωπίσαμε κάποια δυσκολία χάρη στο GPS των κινητών και στους φακούς, αντιθέτως, γίναμε αποδέκτες ακόμη περισσότερων εικόνων.

Κατηφορίζοντας, είδαμε τα πρώτα δέντρα και σιγά σιγά μπήκαμε στο μονοπάτι. Μετά από μία ώρα περίπου φτάσαμε στο αμάξι.

Η συνολική διάρκεια της διαδρομής ήταν περίπου 8 ώρες. Είναι ιδιαίτερα απαιτητική και όσοι την πραγματοποιήσουν πρέπει να γνωρίζουν τι κάνουν και να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι.