Στις 8-9/11/08 αποφασίσαμε ναεπισκεφτούμε τον Πάρνωνα! Αφού φτάσαμε στο βουνό, το πρώτο χωριό που συναντήσαμε ήταν ο Αγ. Πέτρος και κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Αγιάννη με σκοπό να βρούμε το φαράγγι της Λεπίδας και συγκεκριμένα τους καταρράχτες του! Ο εντοπισμός του συγκεκριμένου σημείου δεν ήταν εύκολος, μιας και ο χάρτης δεν ήταν καλός (μετά την εκδρομή βγήκε νέα έκδοση) και το βρήκαμε μετά την υπόδειξη των ντόπιων για το ποιο χωματόδρομο να ακολουθήσουμε. Λόγο της συγκεκριμένης περιόδου δεν υπήρχε ούτε σταγόνα στους καταρράχτες, αλλά αυτό μας διευκόλυνε στο να στήσουμε ένα ραπέλ!

 

Στο σημείο αυτό υπάρχουν 2 καταρράχτες διαδοχικοί, ο μικρός 20-25μ. και ο μεγάλος γύρω στα 40μ.! Επίσης να επισημάνω ότι το φαράγγι της Λεπίδας είναι αρματωμένο από σπηλαιολογικούς συλλόγους οπότε είναι πιθανό να δείτε πάνω στο βράχο πλακέτες κ.ά. Αφού περάσαμε αρκετές ώρες και άρχισε να βραδιάζει, πήραμε το δρόμο του καταφυγίου στα 1400μ.

Το καταφύγιο είναι πολύ οργανωμένο και προσεγμένο. Και ο κύριος Κώστας που είναι ο υπεύθυνος του, κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Μπορείτε να κάνετε μια βόλτα κοντά στο καταφύγειο π.χ. μέχρι την πηγή που βρίσκεται πιο κάτω ή μεχρι το γήπεδο ποδοσφαίρου..

 

Την επόμενη μέρα το πρωί, σειρά είχε η ανάβαση προς την κορυφή του Πάρνωνα, Μεγάλη Τούρλα στα 1934μ. Για να βρείτε τον δρόμο για το μονοπάτι, πρέπει να κατεβείτε το δρόμο που πάει προς το καταφύγιο μέχρι να συναντήσετε την παρακάτω ταμπέλα:

Στη συνέχεια μπαίνουμε στο δάσος και ακολουθούμε την κόκκινη σήμανση. Γενικά η σήμανση είναι πολύ καλή και δε θα έχετε πρόβλημα. Το μονοπάτι σε αυτό το σημείο είναι κατηφορικό, αλλά δεν αργεί η ώρα της ανηφόρας..

Υστέρα από λίγη ώρα η πορεία μας ακολουθεί το χωματόδρομο..

.. μέχρι να χωθεί ξανά στο δάσος που σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται πιο αραιό λόγο υψομέτρου

Στη διαδρομή μας προς την κορυφή και ύστερα από περίπου μία ώρα, συναντάμε στο αριστερά μας μια καλύβα κάποιου τσοπάνη, που είναι αρκετά άνετη για μας φιλοξενήσει αν οι συνθήκες το επιβάλουν

Τώρα είμαστε σχεδόν μισή ώρα από την κορυφή αλλά και στο δυσκολότερο σημείο της πορείας μας, μιας και σήμανση πλέον δεν υπάρχει και η διαδρομή είναι πολύ ανηφορική. Αφήνουμε λοιπόν την καλύβα και συνεχίζουμε το μονοπάτι μέχρι να συναντήσουμε την ταμπέλα που μας δείχνει τον δρόμο προς την κορυφή

Καθώς ανηφορίζουμε, αν είστε τυχεροί και δεν έχει συννεφιά, σίγουρα θα έχετε τέλεια θέα. Εμείς δεν είμασταν τόσο τυχεροί..

Ετσι λοιπόν μετά από περιπού 2 μίση ώρες πορείας από την ώρα που αφήσαμε το καταφύγιο, φτάνουμε στην κορυφή! Να και μερικές φωτογραφίες ακόμα

Η επόμενη εκδρομή μας θα είναι στο διπλανό βουνό Ταύγετο!